Sa sobrang bored ko dito (eto ang pinakamahabang araw ko so far sa 2005) sa opis, wala akong ginawa kungdi magbasa sa yahoogroups, magbasa ng blog at kunwari tumitingin sa lotus notes email ko at kunwari nagdedelete ng mga dead mails... grabe, wala atang may problema ngayon sa mga email nila (syempre ako na ang may hawak --- huy wag ka mayabang, baka mamaya bago ka umuwi e may tumawag, mwahahaha!)
eniweys, naisip ko lang na nakasakay pala ako ng eroplano nung 2004. nakapunta ako sa kota kinabalu at sa beijing... pero indi naman ako masyadong masaya kasi biz trip po ito at kasama si bituing walang ningning (bosing ko!)... di bale sana kung si pre ko at si dawter ang kasama ko hehehe tuwa lang ako at nakapunta ako sa mga lugar na yun...
sa KK, almost every night kaming seafood dinner, ayoko na ngang tumingin sa hipon e... in perness, masarap at juicy... naglalaway tuloy ako...
sa beijing, medyo may peace ako kasi parating wala si bituin, nambabae ata hahaha pero grabe ang stress ko sa work dun... akwaly, pagdating pa lang namin ng beijing e indi ko makita yung cert ko sa hotel hahaha at kasama nun ay ang e-ticket ko! hello, san ako matutulog at pano ako uuwi? wahhhhhhhh buti na lang, lola to the rescue!
thankful ako at nakapunta ako sa mga lugar na ito! magandang experience din. lalo na ngayon at payag na talaga si pre na lumabas ako ng SG.
sana next time sa US naman, you hope! (you wish po ito, di po ako wrong grammar, standing joke na po namin ito ni pre)
eniweys, naisip ko lang na nakasakay pala ako ng eroplano nung 2004. nakapunta ako sa kota kinabalu at sa beijing... pero indi naman ako masyadong masaya kasi biz trip po ito at kasama si bituing walang ningning (bosing ko!)... di bale sana kung si pre ko at si dawter ang kasama ko hehehe tuwa lang ako at nakapunta ako sa mga lugar na yun...
sa KK, almost every night kaming seafood dinner, ayoko na ngang tumingin sa hipon e... in perness, masarap at juicy... naglalaway tuloy ako...
sa beijing, medyo may peace ako kasi parating wala si bituin, nambabae ata hahaha pero grabe ang stress ko sa work dun... akwaly, pagdating pa lang namin ng beijing e indi ko makita yung cert ko sa hotel hahaha at kasama nun ay ang e-ticket ko! hello, san ako matutulog at pano ako uuwi? wahhhhhhhh buti na lang, lola to the rescue!
thankful ako at nakapunta ako sa mga lugar na ito! magandang experience din. lalo na ngayon at payag na talaga si pre na lumabas ako ng SG.
sana next time sa US naman, you hope! (you wish po ito, di po ako wrong grammar, standing joke na po namin ito ni pre)
Comments